De Perro de Agua Español, of Spaanse Waterhond, is een levendige, nieuwsgierige, vriendelijke hond die intelligent en werklustig is. Van oorsprong is hij gebruikt als herdershond, jachthond en vissershond. Het is echt een manusje van alles en hij is bereid om alles voor zijn baas te doen. Ze vallen onder rasgroep 8, sectie 3 “Waterhonden” maar qua gedrag en karakter komen ze, mede door hun oorspronkelijk gebruik, meer overeen met rasgroep 1 “herdershonden”. Als de honden goed gesocialiseerd worden, dan kunnen ze zonder problemen omgaan met andere honden, katten, kleine huisdieren, maar ook met paarden, koeien en andere boerderijhuisdieren. Tegenover vreemden kunnen de honden in het begin wat terughoudend zijn. Laat je bezoek dan ook niet naar de hond toegaan, maar laat de hond zelf de nieuwe mensen begroeten. Ze zijn waaks en zeer intelligent en willen graag werken. MAAR!!!! Hun intelligentie maakt hen tot slimme dieren, die alles willen onderzoeken met hun mond en hun supergevoelige neus. Ze hebben een geheugen als een olifant, wat kan helpen bij het trainen, maar het betekent ook dat ze zich precies kunnen herinneren waar ze ooit een modderpoel, sloot of het rottende lijk van een vis hebben gevonden. Ze zijn door hun intelligentie makkelijk te trainen en hebben geen harde hand nodig. Positieve bekrachtiging van het gewenste gedrag is vaak voldoende. Training werkt twee kanten op – slechte gewoonten pikken ze (lijkt het wel) nog sneller op dan goede, en als je niet oppast, zul je merken dat JIJ door hen bent getraind.
Spaanse Waterhonden zijn geen dominante honden. Er is weinig tot geen verschil tussen reuen en teven. Als men maar een hond heeft, hoeft men geen dominantieproblemen te verwachten, dit geldt zowel voor reuen als teven. Heeft men meer dan één hond en zijn de honden ook nog verschillend van geslacht, dan kan men merken dat vaak een teef de baas is.
Ze kunnen ook erg ‘spraakzaam’ zijn – ze maken een reeks rare en prachtige geluiden waarmee ze met hun gezinsleden communiceren, maar wat niet zo schattig is als ze vastbesloten zijn om je te vertellen dat ze honger hebben, dat het tijd is voor een wandeling, dat ze het er niet mee eens zijn dat jij zonder hen de deur uitgaat of dat de deurbel een gevaar is voor lijf en leden.
Zoals eerder beschreven is de Spaanse Waterhond een energieke hond. Die energie heeft veel uitlaatkleppen nodig, waaronder voldoende lichamelijke beweging. Maar een verveelde swh is een ondeugende – ze moeten hun hersenen nog meer gebruiken dan hun benen, en je zult hiervoor een uitlaatklep moeten vinden (bv d.m.v. training/hondensport, detectie, geheugenspellen, etc).
Hoewel ze qua karakter dus veel overeenkomsten hebben met de herdershond, is de Spaanse Waterhond wel een waterhond. Ze houden van het water en de modder, en die mooie vacht is zelden schoon als je na een wandeling je huis binnenkomt. Binnen droogt de vacht en laat het meeste vuil los, dus hoewel je de hond niet hoeft te kammen, zal je je huis regelmatig moeten stofzuigen.
Goede, verantwoordelijke fokkers die zowel teven als reuen op gezondheid testen en echt investeren in de eerste weken van het leven van hun puppy’s zijn schaars, en ze zijn NIET te vinden op websites als bijvoorbeeld marktplaats. Een goede fokker heeft een wachtlijst zodra er een nest gepland is, en voor de pups geboren zijn. Slecht fokken levert slecht geconstrueerde honden op met een slecht temperament en mogelijk ernstige gezondheidsproblemen. Wees bereid om te reizen voor en te wachten op een pup! Als je nog steeds geïnteresseerd bent in een Spaanse Waterhondneem dan contact op met de rasvereniging, ga naar een hondenshow waar swh worden uitgebracht en praat met fokkers. We houden van ons geweldige ras, maar ze zijn niet voor iedereen!